Esad rejiminin işkence merkezi olarak nitelendirilen Sidneya Hapishanesi’nde 11 yıl zulüm gören Yahya Hamo "4 metrekarelik hücrelerde 50 kişi vardı. Haftalarca aç bırakıldık. Her yer kandı. Ağır işkenceler gördük, ölmek en çok istediğimiz şeydi" dedi.
Türkiye Gazetesi’nden Yılmaz Bilgin imzalı haberde, Suriye Baas rejimi, ilan ettiği genel affın ardından Şam ve Dera’da bazı siyasi tutukluları serbest bıraktı. Baba ve oğul Esad yönetiminin işkence merkezi olarak bilinen Sidneya Hapishanesinde 11 yıl yattıktan sonra af kararıyla özgürlüğüne kavuşan Yahya Abdulaziz Hamo’ya ulaştık.
Hama şehrinde 7 Temmuz 2011’de Esad rejimine karşı yapılan barışçıl gösterilere katıldıkları gerekçesiyle kardeşi ile birlikte tutuklandığını söyleyen Hamo “Kâbustan öte şeyler” dediği hapishane hayatını şöyle anlattı: Kardeşim iki yıl hapis yattı ve serbest bırakıldı. Benim için ise 11 yıl süren işkenceden beter zindan hayatım başladı. Ölüm en çok istenilen şeydi bizim için. Yüzlerce ölüme şahitlik ettim. Atılan çığlıklar ve bedenlerimizde denenen işkence yöntemleri öylesine ağırdı ki, ölümlere seviniyorduk. Yerin metrelerce altında 4’er metrekarelik hücrelerde 50 kişi kalıyorduk. Uyumak imkânsızdı ve zaten ayaklarınızı uzatma lüksümüz hiç olmadı. Bazen günlerce çeyrek ekmek dahi verilmiyordu. Açlıktan zindana girecek fareleri yakalamak için nöbet tutuyorduk. Her yere kan ve ölüm kokusu sinmişti. Bir genç olarak girdiğim zindandan bir ölü olarak salıverildim. Dışarı çıktığımda ülkemin 100 yıl geriye gittiğini üzülerek gördüm. Esad rejimi, ülkeyi ve ülkedeki her şeyi yok etmiş.
