Suriye yönetimi, iç ve bölgesel dönüşümlerin işgalci İsrail'in ülkenin güneyindeki sürekli askeri müdahaleleriyle kesiştiği hassas bir anla karşı karşıya. Sokakta İsrail saldırılarını reddeden halkın yeniden canlanması ve Şam'ın bölgesel ve uluslararası diplomaside daha büyük bir ağırlıkla yer alması, Suriye'yi seçeneklerini yeniden değerlendirmeye zorlayan yeni bir manzara oluşturuyor. İsrail güçleri ise bu gerilimi, gelecekteki olası düzenlemelerde kendi çıkarlarına hizmet edecek çatışma kurallarını belirlemek için kullanmaya çalışıyor.
Suriye siyasi analisti Basil el-Muhammed, Quds Press'e yaptığı açıklamada, "Suriye yönetiminin artan İsrail müdahalelerine karşı iki paralel yolda ilerlemesi gerektiğini" belirtti:
1. İç dinamikler: Halkı seferber etme
El-Muhammed, ilk yolun Suriye'nin iç dinamikleriyle ilgili olduğunu ve güneydeki ve farklı bölgelerdeki halkın gösteriler ve protestolar aracılığıyla seferber edilerek İsrail saldırganlığının reddedilmesi ve Suriye halkının birliğinin vurgulanması gerektiğini söyledi.
2. Dış dinamikler: Diplomatik baskı
İkinci yol ise siyasi ve diplomatik olup, "Arap, bölgesel ve uluslararası müttefiklerle olan geniş ilişkiler aracılığıyla baskı araçlarının harekete geçirilmesine" dayanıyor. Analist, Suriye'nin bugün Güvenlik Konseyi'nin beş daimi üyesiyle tam bir açıklığa sahip olduğunu ve bunun "İsrail'in davranışını etkileme şansını artırdığını" kaydetti.
İsrail'in amacı: teslimiyet anlaşması
El-Muhammed, Beyt Cinn, Neve ve Kuveyye'deki gerilimin daha geniş bir bağlamdan ayrı olmadığını, İsrail güçlerinin Suriye'yi "İsrail şartlarına" dayalı bir "barış anlaşmasına" itmeye çalıştığını belirtti. Tel Aviv'in artık sadece bir güvenlik anlaşmasıyla yetinmediğini, sürekli tırmanışlar, müdahaleler ve katliamlar aracılığıyla bir teslimiyet anlaşması peşinde olduğunu vurguladı.
İsrail güçlerinin, gelecekteki herhangi bir müzakere öncesinde Golan'dan sonraki bölgeleri ve tampon bölgeleri işgal ederek yeni bir askeri gerçeklik yaratmaya çalıştığını ve bunları daha sonra bir pazarlık kartı olarak sunmayı amaçladığını ekledi.
Kapsamlı savaş ihtimali zayıf
El-Muhammed, kapsamlı bir savaş olasılığını düşük görüyor:
"İsrail, Gazze'de büyük kayıplar yaşadı ve coğrafi genişliği ile yüksek maliyeti nedeniyle Suriye ile açık bir çatışmayı kaldıramaz. Suriye ise, binin üzerinde İsrail hava saldırısı sonucu askeri yapıları ve araçları tahrip edildikten sonra yeterli askeri kapasiteye sahip değil."
Analist, mevcut durumun "İsrail'in kendi şartlarında bir 'barış' anlaşmasına ulaşmak için kullandığı bir baskı aracı" olduğunu düşünüyor.
Halk direnişi bir güç sınaması
Araştırmacı Raşid Hurani ise, İsrail'in, Arap, bölgesel ve uluslararası alanda Suriye'nin geri dönüşüyle karakterize edilen yeni bir gerçeklikle karşı karşıya olduğunu belirtti. Bununla birlikte, İsrail'in Lübnan ve Gazze'deki askeri operasyonlarının başarısız olduğunu, ancak sınırlı operasyonlar yürütme yeteneğini koruduğunu söyledi.
Hurani, bu durumun İsrail'i 1974 Anlaşması sınırlarına çekilmeyi düşünmeye itebileceğini, bu nedenle Suriye'de gerilimi tırmandırdığını ve ABD'nin Müslüman Kardeşler'i terör örgütü olarak sınıflandırmasıyla eş zamanlı olarak İslamcı gruplar bahanesini kullanarak kendisini Suriye'deki İslamcı yayılmacılığa karşı duran taraf olarak göstermeye çalıştığını kaydetti.
Hurani, soykırımcı İsrail'in periyodik müdahalelerinin hem halk nezdinde hem de resmi düzeyde Suriye tarafının gücünü test etme ve nabzını yoklama amacını taşıdığını belirtti. Beyt Cinn sakinlerinin İsrail devriyesini kuşatmasının, İsrail'in gelecekteki adımlarını daha dikkatli atmasını sağlayacağını ifade etti. Kuveyye, Neve ve Beyt Cinn'de tekrarlanan halk çatışmalarının, müdahaleler devam ederse halk direnişinin daha organize ve etkili bir duruma dönüşebileceğini gösterdiğini ve İsrail'in, örgütsel çerçevesi olmayan yerel direnişin kontrol altına alınmasının zor olmasından korktuğunu ekledi.
Gözlemciler, Suriye yönetiminin bugün uluslararası baskıyı artırma, güneyde halk seferberliğini etkinleştirme ve İsrail'i endişelendirmeye başlayan saha direnişinin tırmanışını izleme gibi seçenekleri birleştiren bir noktada durduğunu belirtiyor.